woensdag 31 december 2014

Andere Tijden Special: Schitterende hoogmoed in de jaren ‘90

VPRO, 30-dec-2014

Met de Val van de Muur lijkt het in de wereld voor altijd goed te gaan, ook in Nederland. Het nieuwe decennium wordt uitbundig gevierd met houseparty’s in de RoXY, bungeejumpen vanaf hoge torens en luxe vakanties in St. Tropez. De welvaart neemt een hoge vlucht; iedereen heeft geld. Om aandelen te kopen bijvoorbeeld. Want heel Nederland begeeft zich op de beurs om te investeren in grote bedrijven of in nieuwe ontwikkelingen als internet. Ook het politieke landschap lijkt rust en vooruitgang uit te stralen met acht jaar Paars. In Nederland schittert de hoogmoed, want terwijl alles lijkt te zweven, groeit ongemerkt een onbehagen in de samenleving dat uiteindelijk leidt tot een diepe val. Andere Tijden, dinsdag 30 dec. om 21.10 uur op NPO 2.

NOS Jaaroverzicht 2014

NOS, 29-dec-2014

NOS Jaaroverzicht Journaal 2014
Het nieuwsjaar 2014 in beeld gebracht. Zelden in de recente geschiedenis hadden gebeurtenissen op het wereldtoneel zo'n directe impact hier in Nederland. De crisis in Oekraïne leek relatief ver weg, maar kwam door de ramp met de MH17 ineens heel dichtbij. En wanneer ook jonge Nederlanders afreizen naar het strijdtoneel in Syrië, is de IS-opmars daar en in Irak ineens een crisis om de hoek. Rik van de Westelaken zet deze en andere grote nieuwsgebeurtenissen op een rij. Daarbij horen ook positieve verhalen, zoals de gekte in Nederland tijdens de Olympische medailleregen in Sotsji en tijdens het WK voetbal in Brazilië, waar Nederland - tot veler verrassing - de derde plaats in de wacht sleepte, ten koste van Brazilië. Het NOS Journaal Jaaroverzicht 2014 komt uit de Werkspoorkathedraal in Utrecht, waar de nieuwsgebeurtenissen met behulp van virtual reality-technieken inzichtelijker dan ooit worden gemaakt.

donderdag 25 december 2014

Arena special - Frank Sinatra : the Voice of the Century

BBC4, 24-dec-2014

Arena explores the rise of the legendary crooner Frank Sinatra from his early family background to overwhelming showbusiness success. Interviews with friends, family and associates reveal a star-studded career in music and film alongside a fascinating private life of four marriages, liaison with the Kennedy family, Las Vegas business interests and an alleged association with the Mafia.

woensdag 24 december 2014

Only Yesterday - The Carpenters

BBC4, 23-dec-2014

Documentary about brother and sister duo the Carpenters, one of the biggest selling pop acts of the 1970s, but one with a destructive and complex secret that ended in tragedy with Karen Carpenter's untimely death at 32. Featuring behind-the-scenes footage and interviews with Richard Carpenter, family and friends.

Oranje Jaaroverzicht 2014

NOS, 19-dec-2014

NOS Oranje Jaaroverzicht 2014
De NOS zet aan het einde van het kalenderjaar de belangrijkste gebeurtenissen waar de koninklijke familie bij betrokken was nog eens op een rij. Aan de hand van de belevenissen van de drie hoofdpersonen koning Willem-Alexander, koningin Máxima en prinses Beatrix neemt Astrid Kersseboom de kijker mee door het jaar van de Oranjes. 2014 was het eerste hele regeringsjaar van koning Willem-Alexander, en daarin maakte hij - na de ramp met de MH17 - zijn symboolfunctie waar. Tegelijkertijd was er kritiek: op de kosten van de speedboot bij zijn Griekse vakantiewoning, bijvoorbeeld, en op de verbouwing van villa Eikenhorst. Koningin Máxima had haar handen vol: als moeder, maar ook als aanjager van het voor iedereen toegankelijk maken van financiële diensten in opdracht van de Verenigde Naties. De troonswisseling had - bijna een jaar na dato - in 2014 nog één staartje: in februari was in het Rotterdamse Ahoy de bedankbijeenkomst voor prinses Beatrix. En ze mag dan wel 'gepensioneerd' zijn, haar agenda is nog steeds gevul

An evening with Sammy Davis jr

BBC4, 21-dec-2014

A compilation of the very best of Sammy Davis Jr's famous 1960s performances for the BBC, that leaves no doubt as to why at the time he was billed as the world's greatest living entertainer. This show captures Davis as the ultimate swinger, singer and gunslinger, performing classic songs like My Funny Valentine and Once in a Lifetime, showing how he's quick on the draw with a pistol, and demonstrating his incredible impersonations of some of the best-known stars of the era.

Sammy Davis Jr : The kid in the middle

BBC4, 21-dec-2014

Sammy Davis Jr was born to entertain. He was a human dynamo who made his debut at the age of five and by the time he was a teenager was wowing audiences across America. A gifted dancer, actor and singer, and a key member of the Rat Pack, Davis is best remembered for his unforgettable rendition of Mr Bojangles and his No 1 single, The Candyman.
However, as a black man, making his way in the entertainment business saw him struggle to overcome racial prejudice, letter bombs and death threats. Davis fought back with his talent and in the 1960s marched alongside Dr Martin Luther King. Despite his reputation as a civil rights campaigner and one of the world's greatest entertainers, Davis remains an enigma. Those closest to him tell of a man never quite comfortable in his own skin, a workaholic and spendaholic who put his career before his family and who died leaving them millions of dollars in debt.
This documentary is Sammy Davis Jr's remarkable life story - his rise and his fall - told by those who knew him best. For the first time his family and friends including Paul Anka, Engelbert Humperdinck, Reverend Jesse Jackson and Ben Vereen share their memories - shedding new light on the legacy of one of the most gifted and loved performers in show business.

Nacht van de popmuziek 2014

NTR, 18-okt-2014

Zaterdag 18 oktober vanaf 22:15 uur

In de Nacht van de Popmuziek, ruim drie uur live op NPO 3, biedt de NTR popliefhebbers bijzonder en vaak nog nooit vertoond archiefmateriaal. Alleen maar live registraties, ingeleid en van anekdotes voorzien door Matthijs van Nieuwkerk, Leo Blokhuis en verzamelaar Fenno Werkman.

Op het programma staan onder meer R.E.M; Otis Redding samen met Eric Burdon en Chris Farlowe; de comeback van Kate Bush; een ballad van Santana; Culture Club samen met Helen Terry; 40 jaar Blondie; een homage aan Phil Everly; de ‘Godmother of Rock n’ Roll’ Rosetta Tharpe; bluesrock van DeWolff; The Cure en een prachtig duet van B.B.King en Ruth Brown.

In de loop van de nacht komt ook de smaak en keuze van het publiek aan bod. Voorafgaand en tijdens de uitzending kan iedereen namelijk via deze site een verzoekje doen uit een lijst van 36.000 live-opnamen uit het archief van VJ en verzamelaar Fenno Werkman. Aanvragen met het mooiste verhaal achter het liedje komen in de uitzending.

Ook wordt het publiek tijdens de uitzending via het tweede scherm op live.ntr.nl actief bij het programma betrokken. Want er moeten harde noten gekraakt worden. Wordt het Portishead of Lamb? Of kies je voor Spandau Ballet of Duran Duran? Via het tweede scherm kun je reageren en daarnaast veel achtergrondinformatie en extra videomateriaal bekijken.

vrijdag 19 december 2014

Tegenlicht - Hoezo samen delen ?

VPRO, 30-nov-2014

VPRO Tegenlicht steekt de hand in eigen boezem. Na een langdurige lofzang op de deeleconomie kijken we nu wat ervan geworden is: waar liggen de kansen, en wat zijn de gevaren?

Het fenomeen autodelen zorgde voor meer personen per auto en minder CO2-uitstoot. Inmiddels is het uitgegroeid tot Uber, een multinationale beursgigant met als hoofddoel winstmaximalisatie. Het platform Couchsurfing, waarbij je een slaapplek huurt van een lokale bewoner, is op zijn beurt doorontwikkeld tot Airbnb. Dit leverde echter weer een nieuwe groep huisjesmelkers op. Maar er is ook een andere kant. Bij de broodfondsen zetten groepen mensen een netwerk op om elkaar de hand boven het hoofd te kunnen houden in tijden van ziekte. Hoe moeten we tegenwoordig naar de deeleconomie kijken? Wat is hiervan de waarde?

Tegenlicht gaat hierover in gesprek met: Michel Bauwens, Belgisch cyberfilosoof en oprichter van de Peer-to-Peer Foundation. José van Dijck hoogleraar Mediastudies aan de Universiteit van Amsterdam, gespecialiseerd in de sociale aspecten van de digitale cultuur en auteur van ‘The Culture of Connectivity: a Critical History of Social Media’ (2013). Robin Fransman, voormalig adjunct-directeur van het Holland Financial Centre en publicist/columnist bij Follow the Money, waarvoor hij recentelijk een artikel schreef over ‘de nieuwe slavernij’ binnen de huidige app-economie. En de Australische Rachel Botsman, een ‘social innovator’ die in 2010 al een boek schreef over de ontluikende ‘deeleconomie’: 'What’s Mine Is Yours'.

Tegenlicht gaat op zoek: waar liggen de kansen van de deeleconomie, en wat zijn de gevaren?
Samenstelling: Shuchen Tan
Interviews: Frank Wiering, Marije Meerman en Shuchen Tan
Research: Marijntje Denters, William de Bruijn en Maren Merckx
Productie: Marie Schutgens
Eindredactie: Henneke Hagen en Frank Wiering

The Common Linnets and Friends in Concert

AvroTros, 29-nov-2014

Aanstaande zondag zendt AVROTROS een registratie uit van het eenmalige concert van The Common Linnets. Op 21 juni verzorgden zij samen met speciale gasten in het voetbalstadion De Grolsch Veste in Enschede een muzikale avond.

Op de langste dag van het jaar werd Enschede op z'n kop gezet met Neerlands grootste rock, country en blues artiesten. Naast The Common Linnets, bestaande uit Ilse DeLange en Waylon, zijn De Dijk, Daniël Lohues en Tim Knol van de partij. De roots van alle artiesten liggen in Nederland, maar deze avond nemen zij ons mee naar de muzikale Mid West. Een thuiswedstrijd in Americana-sfeer.

De uitzending is gevuld met een aantal nummers van The Common Linnets, waaronder hun songfestivalnummer 'Calm After The Storm' waarmee zij in Kopenhagen de tweede plek wisten te behalen. Tim Knol brengt zijn nummer 'Sam' ten gehore, De Dijk speelt 'Als Het Golft' en Daniël Lohues zingt samen met Ilse DeLange 'Hier Kom Ik Weg'.

Verder spelen Waylon en Ilse DeLange ook nummers uit hun eigen repertoire.

Close-up Woody Allen

AVROTROS, 18-dec-2014

Donderdag 18 december om 23:00 uur op NPO 2: Woody Allen werkt al vijftig jaar onverstoorbaar aan één van de meest omvangrijke oeuvres uit de filmwereld. Hij regisseert bijna jaarlijks een speelfilm.

donderdag 18 december 2014

Golden Earring - Don't stop the Show

NPO Cultura, 02-dec-2014

Documentaire. De Haagse rockband Golden Earring bestaat in 2011 50 jaar! In 1961 begonnen George Kooymans en buurjongen Rinus Gerritsen een bandje op te richten.

En zij zitten ook nu nog in Nederlands oudste en meest succesvolle rockband, naast Barry Hay en Cesar Zuiderwijk. Onder de titel Back Home eert het Haags Historisch Museum tot en met 26 februari 2012 deze groep met een tentoonstelling en in een serie lezingen.

Op Cultura24 kunt u kijken naar een documentaire van Rogier van der Ploeg over de Earring-geschiedenis. De korte versie is destijds uitgezonden door de NPS in het programma het Uur van de Wolf.

Bij ons kunt u genieten van de complete documentaire. Afl.: Documentaire uit 1999 waarin Rogier van der Ploegs een portret schetst van vijfendertig jaar Golden Earring.

BBC Music Awards 2014

BBC1, 11-dec-2014

BBC Music Awards, 2014

Chris Evans and Fearne Cotton present the first ever BBC Music Awards live from Earl's Court Arena, featuring some of the biggest songs of the year performed on a spectacular stage by an incredible line-up including Coldplay, One Direction, Ed Sheeran, Paloma Faith, Calvin Harris, Take That, George Ezra, Ella Henderson, Labrinth, Clean Bandit and surprise guests.

Celebrating an amazing year in music across the BBC, awards to be presented on the night include British Artist of the Year, International Artist of the Year and Song of the Year.

The evening includes some unique collaborations and the BBC Concert Orchestra, who will be accompanying some of the performers.

The event is also broadcast live on Radio 1 and Radio 2.

dinsdag 9 december 2014

Seth Gaaikema - 11-07-1939 - 21-10-2014

Avrotros, 22-okt-2014 TV Show Seth Gaaikena
MAX, 25-okt-2014 Laatste voorstelling : Wat ik nog graag zou willen

zondag 7 december 2014

Tegenlicht - Expeditie nog beter Nederland

VPRO, 23-nov-2014

Na het succes van 'Expeditie beter Nederland' kijkt VPRO Tegenlicht opnieuw over de grens, op zoek naar inspirerende voorbeelden die ons laten zien hoe het beter kan in Nederland.

Sommige problemen waar we in Nederland mee worstelen, zijn in het buitenland allang opgelost. Waar wij soms blijven hangen in eindeloze politieke discussies, vastgeroeste ideeën of last hebben van de wet van de remmende voorsprong, weten ze op een aantal gebieden in het buitenland gedurfde besluiten te nemen, met spectaculaire resultaten.
Tegenlicht keek over de grens naar hoe andere landen omgaan met hoofdpijndossiers als kinderopvang, onderwijs, drugsbeleid en ouderenzorg. En kwam verrassende oplossingen tegen, zelfs op dossiers waar Nederland ooit een grote voorsprong had.
Zoals het drugsbeleid. Waar in Nederland de achterdeur van de coffeeshop nog steeds alle gesprekken bepaalt, heeft nota bene Amerika een model bedacht om cannabis een legale plek in de samenleving te geven. In Colorado is zowel de verkoop aan consumenten als de teelt gelegaliseerd. Als gevolg is er een bloeiende industrie ontstaan in de staat, met cannabis-startups die middels innovatie aan de weg timmeren.
In Engeland is er een nieuwe manier bedacht om kinderen toekomstbestendig onderwijs te geven. Elk kind krijgt vanaf 5 jaar de kans om te leren programmeren. Middels het vak Computational Thinking leren ze de vaardigheden waarmee ze klaar zijn voor de banen van de toekomst, ook als die nu nog niet bestaan.
En in Duitsland investeert de overheid in ontmoetingsplekken waar ouderenzorg en kinderopvang wordt gecombineerd. In deze ‘Mehrgenerationhäuser’ passen ouderen overdag op de kinderen van werkende ouders. De ouderen lijken hierdoor gelukkiger en minder eenzaam, en de kinderen zijn verzekerd van betaalbare kinderopvang in een veilige omgeving.
Regie: Martijn Kieft, Alexander Oey & Hans Busstra
Research: Chris Vijn
Productie: Helen Goossens
Eindredactie: Henneke Hagen & Frank Wiering
Presentatrice: Helena Oey

DWDD University - Oneindig

VARA, 28-nov-2014

Professor Robbert Dijkgraaf is terug met een gloednieuwe DWDD University. Dit keer nam Dijkgraaf ons mee in de magische wereld van het Oneindige.

Getallen zijn overal om ons heen, van klein tot bizar groot. Waar je denkt dat je niet meer verder kunt, daar begint het Oneindige, en zelfs daar voorbij blijkt nog een hele wereld aan mogelijkheden schuil te gaan.

Zoals we van hem gewend zijn maakt  Robbert Dijkgraaf zijn college concreet aan de hand van historische beelden, charmante huis-, tuin-, en keukenvoorbeelden en spectaculaire animaties.

To infinity and beyond!

donderdag 27 november 2014

Het uur van de Wolf - Hamartia


NTR, 26-nov-2014


Het Uur van de Wolf: Hamartía - om en nabij Van Gasteren

 Cineast Louis van Gasteren (1922) vertrouwde zijn filmarchief, zo'n tachtig documentaires en speelfilms, vijf jaar geleden toe aan regisseur Rudolf van den Berg (1949). In Hamartía bespiegelt hij zijn kunstenaarschap, zijn dominante persoonlijkheid en zijn moeilijke relatie met zijn ouders en kinderen. Hij kwam ten slotte ook tot een openhartig gesprek over de gebeurtenis die zijn leven bepaalde: de liquidatie van een onderduiker in 1943.

Vara gids :
Louis van Gasteren was twintig, toen hij een SS- onderduiker om het leven bracht. Een daad die hem al zeventig jaar achtervolgt. Hij belandde in de gevangenis, kwam na de oorlog vrij,  bouwde een mooie carrière op als maat-schappelijk bevlogen filmmaker - en zag zijn leven in 1990, naar eigen zeggen, compleet ineen storten door een publicatie in Het Parool. De moord op onderduiker Walter Oettinger zou geen liquidatie (in overleg met het verzet) zijn geweest, maar een roofmoord. Van Gasteren haalde juridisch zijn gelijk, maar bleef achter als een | aangeslagen man.

Ik was ook twintig, toen ik Louis van Gasteren over die affaire sprak. Samen met journalistiekstudente Mariken Boersma was ik voor het studieproject ‘Gemangeld door de media’ op ‘de zaak Van Gasteren’ gezet (“Van Gasteren is namelijk geen mens meer. Ik ben een zaak geworden,’ zei hij daar later zelf over). Ik was student geschiedenis, maar waande me een Echte Journalist toen ik voor het eerst zijn telefoonnummer intoetste en de toorn van de filmmaker doorstond. De eerste keer kwam het niet eens tot een gesprek. Hij sprak nooit over de zaak, dus waarom zou hij nu wel ingaan op een interviewvoorstel?
Van het tweede gesprek herinner ik me vooral nog dat hij zelf de regie in handen nam. ‘Jij stelt een vraag, ik stel een vraag, Heimel. Wat deden jouw grootouders?’
Voor het derde en vierde gesprek werden Mariken en ik bij hem thuis uitgenodigd. Hij liet beelden zien van interviews die hem razend maakten, onder meer met Sytze van der Zee (‘Zoon van een NSB’er!’), haalde oude knipsels uit mappen en toonde fragmenten van een film die hij ooit nog wilde maken over ‘de zaak’. ‘Dan plaats ik de liquidatie op een hoger filosofisch niveau,’ vertelde hij, ‘waar het thuishoort. Keuzes in het leven worden geregeerd door omstandigheden. Een keuze maken in de oorlog is niet te vergelijken met een keuze maken nu. Dat is de kern van mijn zaak.’
74 was hij toen (komende donderdag wordt hij 92, de dag daarop gaat er een documentaire over zijn leven in première op het IDFA), maar hij leek in niets op het milde beeld dat ik van mannen van die leeftijd had. Soms schreeuwde hij het uit, soms stonden de tranen in zijn ogen. En soms, als hij stil bleef, durfden we niet te voorspellen welke van de twee het werd. ‘Als u, zoals u zegt, Oettinger wel moest doden,’ vroeg ik op een middag, ‘neemt u Oettinger dan iets kwalijk?’
Hij zweeg.
We rilden.
‘Dat!’ schreeuwde hij toen. ‘Dat is de vraag waar het om gaat! Dat is de kem! Neem ik Oettinger iets kwalijk?’
Zijn antwoord - eenmaal tot bedaren gekomen - luidde overigens: ‘Nee.’

Zo goed en kwaad als het ging, kwamen we tot een reconstructie. Het was stilistisch geen hoogtepunt, maar het zijn ironisch genoeg wel deze paar honderd woorden die me later een stage opleverden, en die stage weer veel later een baan. Zonder Louis van Gasteren, en daar ben ik hem nog altijd dankbaar voor, was ik nooit journalist geworden. En zonder Louis van Gasteren had ik nooit begrepen dat ik - met mijn aangeboren ontzag voor de laatste spreker - misschien nooit een echte journalist zal zijn:
‘Louis van Gasteren was zeventien toen de oorlog begon. Hij woonde in de oorlog op driehoog in de Amsterdamse Beethovenstraat. Duits-joodse vluchtelingen en belangrijke NSB’ers woonden er angstig zij aan zij. Van Gasteren, elektricien in de Stadsschouwburg, hield zich bezig met illegale activiteiten. Zijn overbuurman Strak was wethouder in Amsterdam voor de NSB. Op 19 mei 1943 haalde Van Gasteren bijeen vriend een onderduiker op. Deze Walter Oettinger zou een nacht bij hem blijven, om daarna door te verhuizen naar een veiliger adres. Maar het volgende adres vermei. Oettinger, een 38-jarige man met een lichte verlamming en een Duits accent, moest voorlopig bij Van Gasteren blijven. ‘Ik weet nog dat we daar met z’n drieën (van het verzet, red.) buiten stonden te overleggen. Niemand wou hem hebben.’

De Beethovenstraat in Amsterdam was geen gunstige plaats om onderduikers te herbergen. Om de hoek had de Sicher-heitsdienst zich gevestigd. Er werden regelmatig huiszoekingen gedaan. Toen Oettinger duidelijk maakte dat hij langer wilde blijven en Van Gasteren aandrong op zijn vertrek werd de relatie tussen de twee gespannen. Van Gasteren: ‘Oettinger was ongeschikt voor de ondeiduik. Hij ging gewoon naar de kapper en moest aanbellen toen-ie terugkwam. Hij zag er joods uit en sprak nauwelijks Nederlands. Ze hadden ’m zeker opgemerkt. Hij voelde ook wel dat hij zijn veilige onderkomen snel zou moeten verlaten en begon mij te chanteren. Ik maakte persoonsbewijzen na. Hij heeft de papieren op tafel zien liggen. Als ik ’m het huis uit zou zetten, zou hij mij en de organisatie er wel bij lappen.’ Van Gasteren raakte in paniek en vroeg verschillende mensen in het verzet om advies. ‘We hebben alles geprobeerd, maar hij kon niet weg. Zelfs niet naar de psychiatrische inrichting (zoals in na-oorlogse perspublicaties als mogelijkheid is gesuggereerd, red.) Hij zou doorslaan en zeggen dat-ie bij Van Gasteren had gezeten. Adressen,daar ging het de Duitsers om. Dan kwam er een buurtonderzoek, ze zouden gaan navragen wie er allemaal bij die Van Gasteren rondhing. Er waren op dat moment, in die weken van razzia’s gewoonweg geen onderduikadressen. Oettinger moest geliquideerd worden. Ik had wel een pistool maar dat kon je niet gebruiken. Te veel lawaai. En ik kon het ook niet. Ik heb met een pistool achter ’m gestaan, maar ik kon het niet.’

Walter Oettinger werd op 24 mei 1943 geliquideerd. Een week later werd Louis van Gasteren op het bureau van de Amsterdamse politie verhoord over de moord op Walter Oettinger. Van Gasteren verklaarde de liquidatie als een ongeluk, niet als een daad met voorbedachten rade. Over de mogelijkheid dat zijn verzetsgroep verraden zou worden door Oettinger, sprak hij niet. Nederland was bezet, hij kon het beschermen van het verzet onmogelijk aanvoeren als motief. De onderduiker zou getracht hebben hem te wurgen. Bij de ruzie die ontstond tussen de mannen
sloeg Van Gasteren met een stuk hoogspanningskabel op Oettingers hoofd. ‘Ik sloeg hem bewusteloos en heb hem daarna in bad verdronken.’
Van Gasteren was direct na de liquidatie uit zijn woning vertrokken en kwam pas twee dagen later terug. Hij moest het ontzielde lichaam van Oettinger nog kwijt zien te raken. De auto van de verzetsman die hem zou komen helpen, kwam nooit opdagen. Van Gasteren stond er alleen voor. Hij besloot het lichaam in een grote kledingkast van zijn vader te verstoppen. Een ‘kameraad’van hem, Mien te Boekhorst, later nog onderscheiden wegens verzetsactiviteiten, hielp hem daarbij. Oettingers kleren werden bij Josephine van Gasteren, de zus van Louis, in de kachel verbrand. Van Gasteren vond een kennis bereid om tegen betaling te helpen met het afvoeren van de kist in de Boerenwetering in Amsterdam. Toen een tuinder de kist in een zijsloot van de Boerenwetering aantrof en geschrokken aangifte deed van zijn griezelige vondst, was het spoor naar elektricien L.A. van Gasteren zo gevonden. Hij had het bootje waarmee hij het lijk vervoerde, onderzijn eigen naam gehuurd.’

Tot zover. Bij ons afscheid overigens, zei Van Gasteren dat ik ‘heel slim’ was, maar tot zijn verbazing toch een paar zaken over het hoofd had gezien. Hij vroeg wat ik deed, naast mijn studie, en toen ik vertelde dat niet mijn studie, maar het hardlopen eigenlijk op de eerste plaats kwam, zei hij: ‘Dat moet het zijn! Je bent er met je gedachten niet helemaal bij, Heimel! Had dat meteen gezegd, dan had ik jullie nooit laten komen.’ Hij lachte, voor het eerst ontspannen. En ik nam afscheid met een knagend gevoel dat me nooit meer helemaal verliet.
Olivier Heimel is hoofdredacteur van de Neder¬landse editie van Runners World




zondag 23 november 2014

vrijdag 21 november 2014

College tour met Bill Gates

NTR, 14-nov-2014

Hij is de oprichter van Microsoft en met een geschat vermogen van 76 miljard dollar de rijkste en één van de meest invloedrijke personen ter wereld. Op 13 november in de middag in Den Haag is niemand minder dan Bill Gates te gast bij College Tour.

In Seattle, waar Bill Gates op 28 oktober 1955 geboren wordt, toont hij op dertienjarige leeftijd voor het eerst interesse in computers. Hij was zo goed in school dat zijn moeder bang was dat hij verveeld zou raken. Daarom stuurt ze hem naar een exclusieve school waar hij meer uitdaging zou krijgen. Hier leert hij Paul Allen kennen. Door hun gedeelde fascinatie voor technologie worden ze beste vrienden. Op vijftienjarige leeftijd ontwikkelen ze een computerprogramma dat verkeerspatronen in Seattle monitort en verkopen het voor 20.000 dollar. Ondanks dit succes kiest Gates voor een studie rechten aan Harvard, maar in zijn eerste jaar brengt hij meer tijd door in het computerlab dan in de collegezaal.

In 1974 laat Allen Gates voor het eerst een Altair computer kit zien. Ze zien meteen tal van mogelijkheden die de Altair kan bieden voor de persoonlijke computer. Ze contacteren het bedrijf dat deze computer maakt en bieden aan om een software te ontwikkelen voor de Altair computer. Dit was echter volledige bluf wat ervoor zorgt dat toen het bedrijf ermee instemde ze in twee maanden een volledig nieuwe software moesten ontwikkelen. Het werkt perfect waardoor Gates besluit Harvard te verlaten en samen met Allen een eigen bedrijf op te starten. Microsoft is geboren.

Door de samenwerking met IBM en de ontwikkeling van MS-DOS nam Mircosoft al snel de leiding in de markt voor pc-besturingssystemen. Daarnaast breidt het bedrijf zich uit door met Microsoft Windows te komen en brengt het in 1990 de eerste versie van zijn kantoorsoftwarepakket Mircosoft Office uit. In 1996 is Gates volgens Forbes de rijkste man ter wereld. Een positie die hij twaalf jaar lang bekleed.

Op 27 juni 2008 stopt Gates met zijn werkzaamheden bij Microsoft en gaat hij als filantroop samen met zijn vrouw Melinda zijn tijd, energie en geld stoppen in liefdadigheidswerk. Met de Bill & Melinda Gates foundation geven ze o.a. 168 miljoen dollar aan onderzoek naar Malaria en reizen ze de hele wereld over om problemen aan te pakken waar de overheid en andere organisaties niet aan toe komen.

Gates blijft voorzitter en adviseur van Microsoft en zal voor altijd het boegbeeld van dit miljardenbedrijf blijven. 13 november is hij onze laatste gast van dit seizoen in College Tour

Legends with Jools Holland

BBC2, 14-nov-2014

Jools looks back at some of the performances by legendary and iconic artists over the last decade in the Later... studio. Including the likes of Grace Jones, the Specials, Carole King, Bobby Womack, Randy Newman, Eartha Kitt, the Beach Boys and many more.

NCRV 90 jaar

NCRV, 16-nov-2014

Vandaag is het precies 90 jaar geleden dat de NCRV werd opgericht. De omroep viert dit die dag met een feestelijk jubileumprogramma en een marathonnacht op NPO 1.

NCRV 90!
In NCRV 90! op NPO1 worden grappige, opvallende en ontroerende fragmenten uit de rijke historie van de NCRV-televisie getoond. Prominente (oud-)NCRV-ers als Caroline Tensen, Joris Linssen, Frank Visser, Jochem van Gelder en vele anderen halen herinneringen op en blikken terug op memorabele televisiemomenten en NCRV-programma’s Opnieuw genieten van Farce Majeure, Zeskamp, Villa Felderhof, De kleine waarheid, Praatjesmakers, Taxi en andere programma’s.

Swiebertje in marathonnacht
Het jubileumprogramma wordt direct na middernacht herhaald, gevolgd door het marathonprogramma Het beste van 90 jaar NCRV. Gedurende de nacht (01.00-07.00) wordt de top tien van de meest gewaardeerde televisieproducties van de NCRV uitgezonden. Swiebertje is gekozen tot het programma dat de kijkers het liefst terug willen zien tijdens de viering van het 90-jarig jubileum van de NCRV komend weekend. Op plaats twee eindigde Farce Majeure en op drie Villa Felderhof. De top 8 is in de nacht van 15 op 16 november in een marathon te zien op NPO 1. De programma's die op de plaatsen 9 tot en met 15 zijn geëindigd, zijn aansluitend te zien op het themakanaal NPO Best.

De jeugdserie Swiebertje werd in de jaren 60 en 70 door de NCRV uitgezonden en in 2001 verkozen tot het beste tv-programma van 50 jaar Nederlandse televisie. De NCRV zendt komend weekend de allerlaatste aflevering uit, waarin Swiebertje vertrekt naar Canada. Het is de start van de marathonnacht met NCRV-programma’s die om 01.00 begint en vooraf wordt gegaan door een feestelijk jubileumprogramma waarin (oud-)presentatoren herinneringen ophalen. Na Swiebertje volgt de 150e uitzending van Farce Majeure en de legendarische ontmoeting tussen Herman Brood en Majoor Bosshardt in Villa Felderhof. De andere programma’s die door de stemmers zijn gekozen, en in deze volgorde worden uitgezonden, zijn: De slimste mens, Showroom, Stiefbeen en zoon, Familie Knots en Zo vader, zo zoon.

vrijdag 7 november 2014

Nieuwe cd Pink Floyd Endless River

Pink Floyd klinkt opnieuw magisch

Pink Floyd

Na twintig jaar komt Pink Floyd met een nieuwe cd. ‘The Endless River’ is een collage van oude opnamen, aaneengeregen met nieuwe gitaar- en drumpartijen. Ondanks die fragmentarische geschiedenis is het een bevlogen album.

Door Jan Vollaard
Wat weinigen voor mogelijk hadden gehouden wordt op 7 november werkelijkheid: er verschijnt een nieuw album van Pink Floyd. In de twintig jaar sinds The Division Bell werd op het creatieve vlak weinig vernomen van de progressieve rockband uit het Engelse Cambridge. Bassist Roger Waters, vervreemd van zijn eigen band sinds The Final Cut uit 1983, toerde de wereld rond met zijn live-extravaganza The Wall. De resterende bezetting van Pink Floyd noemde hij neerbuigend „The Muffins”. De strijdbijl werd eventjes begraven toen de vier bandleden in juli 2005 eenmalig bij elkaar kwamen voor een concert tijdens Live 8, ten bate van de charitatieve campagne Make Hunger History. Drie jaar later overleed toetsenman Rick Wright aan kanker en leek het afgelopen met Pink Floyd. Totdat gitarist Dave Gilmour stuitte op de tapes die in 1994 waren overgebleven na de opname van The Division Bell.

Lange tijd deed het gerucht de ronde dat er bij die sessies een schat aan restmateriaal was overgebleven, bij groepsimprovisaties die Gilmour, Wright en drummer Nick Mason hadden gehouden om nieuw materiaal te ontwikkelen. De muziek klonk ‘ambient’ en centreerde zich rond de piano- en synthesizerpartijen van Wright. In eerste instantie was het de bedoeling dat The Division Bell als dubbelalbum uit zou komen, met het instrumentale materiaal erbij. Dat gebeurde niet, maar een technicus stelde uit de tapes een compilatie samen die, wegens het rustgevende karakter van de muziek, The Big Spliff (de grote joint) werd gedoopt. De tapes bleven in de kluis.

Afgelopen juli verbrak Polly Samson, Gilmours echtgenote en de tekstschrijfster van recent Pink Floyd-materiaal, de stilte. „Pink Floyd album komt uit in oktober, gaat The Endless River heten”, twitterde zij. „Gebaseerd op 1994 sessies, is zwanenzang van Rick Wright en erg mooi.” Het 53 minuten lange album bevat vier ‘sections’ waarvan alleen de laatste, met zang van Gilmour en een tekst van Samson, niet volledig instrumentaal is. Het album is opgedeeld in achttien titels als Things left unsaid, The lost art of conversation en (het zangnummer) Louder than words. Het betreft een zorgvuldig in elkaar gepaste collage van oudere opnamen. Ook was er een tape waarop Wright het grote pijporgel van The Royal Albert Hall bespeelde bij een soundcheck in 1969. Als laatste actie speelden Mason en Gilmour nieuwe drum- en gitaarpartijen om het bestaande materiaal aan elkaar te rijgen.

Woonboot

The Endless River is een ode aan hun vriend Rick Wright en de laatste kans om Pink Floyd in deze combinatie aan het werk te horen, verklaarde Gilmour tijdens een persconferentie in Londen. Producers Youth, Phil Manzanera en Andy Jackson werkten onder meer op Gilmours woonboot Astoria in de Theems, waar ook The Division Bell grotendeels werd opgenomen. Het eindresultaat is nadrukkelijk anders dan The Big Spliff maar maakt in sommige gevallen wel gebruik van hetzelfde bronmateriaal. Het ambientkarakter is naar de achtergrond gedrongen om er een echte, vol klinkende Pink Floyd-plaat van te maken. De sessies duurden twee jaar, met forse denkpauzes tussendoor waarin Mason en Gilmour zich afvroegen of ze aan de hoge standaard van Pink Floyds vroegere materiaal konden voldoen.

Het Farfisa-orgel, de dromerige piano en later de synthesizerpartijen van Rick Wright werden belangrijke steunpilaren voor Pink Floyd na het vertrek van Syd Barrett, de zanger/gitarist die in de beginjaren zijn stempel als songschrijver op de band drukte. Barrett verliet de band in 1969 nadat overmatig gebruik van lsd hem paranoïde en voor muziek maken ongeschikt had gemaakt. Dave Gilmour, zijn oude vriend uit Cambridge, verving hem bij Pink Floyd en produceerde twee soloalbums waarmee Barrett een lange periode van kluizenaarschap inluidde. Bij een sessie voor Wish You Were Here (1975) verscheen hij plotseling in de studio: dikker en kaler dan vroeger en nog steeds niet aanspreekbaar. Rick Wright werd behalve als toetsenman prominenter als zanger in stukken als Remember a day, Echoes en het aan Barrett opgedragen Shine on you crazy diamond. Het contemplatieve pianospel in The great gig in the sky, voor velen het hoogtepunt van Pink Floyds succesalbum The Dark Side Of The Moon, is van Wright.

„Niemand kan Richard Wright vervangen”, schreef Dave Gilmour in 2008 bij het overlijden van de toetsenman. „In de discussie over wat Pink Floyd uniek maakt, wordt vaak vergeten hoe belangrijk Ricks bijdrage was. Zijn soulvolle stem en bezielende speelstijl waren vitale onderdelen van onze muziek.” Nick Mason roemt in zijn autobiografie Inside Out de samenbindende factor die Rick Wright was. „Hij bracht de herkenbare, vloeiende klankkleur die door veel mensen werd herkend als typisch Pink Floyd. Inspiratie is belangrijker dan techniek, was zijn filosofie. Technisch betere toetsenmannen konden zijn spel reproduceren, maar niemand kon bedenken wat Rick bedacht.”

Dictator

In november 1996, bij het verschijnen van zijn soloalbum Broken China, was Rick Wright in Amsterdam en sprak hij terughoudend over zijn rol in Pink Floyd. Officieel had hij de band in 1979 verlaten, na onenigheid over zijn betrokkenheid bij sessies waar Roger Waters zich steeds meer als een dictator begon te gedragen. In 1980-’81 speelde hij als gehuurd sessiemuzikant op de The Wall-tournee en was hij door die constructie het enige oorspronkelijke groepslid dat geld overhield aan de verliesgevende tour. Na het vertrek van Waters werd hij weer nauwer betrokken bij het bandgeluid, met compositorische bijdragen aan The Division Bell. Wright beschouwde Pink Floyd niet langer als zijn levensvervulling, vertelde hij twee jaar later in Amsterdam. Solowerk en zijn persoonlijk leven waren hem minstens zo dierbaar.

In de sfeer van geheimhouding die rond The Endless River wordt gehandhaafd, bood platenmaatschappij Warner de gelegenheid het album één keer te beluisteren. De eerste indruk is dat Dave Gilmour en Nick Mason er op wonderbaarlijke manier in geslaagd zijn de magie van Pink Floyd naar het heden te halen. Sectie 1 voert met Wrights ijle trompetgeluid uit het Farfisa-orgel en de lyrische slidegitaar van Gilmour onmiddellijk terug naar de sfeer van Wish You Were Here. De stemmen aan het begin en het geluid van branding en wind herinneren aan het belang van geluidseffecten in Pink Floyds eerdere muziek.

Sectie 2 haalt het psychedelische experiment uit de jaren zestig terug. De groove is die van een sixtiesjam waarbij beelden van vloeistofdia’s en het Kralingen-festival in gedachten schieten. De experimentele passage in het midden herinnert aan Echoes, het langgerekte stuk dat een hele plaatkant van het album Meddle (1971) in beslag nam. Harde pianoakkoorden en staccatoviolen laten de muziek weer een heel andere richting in slaan. Op sectie 3 biedt een kabbelende Rhodes-piano de aanloop naar de kerkorgelopnamen uit de Albert Hall anno 1969, waarin een naar Bach neigende statigheid wordt overspoeld door synthesizers die direct uit Dark Side Of The Moon afkomstig lijken.

‘Make sure we keep talking’, klinkt een stemfragment voordat zich op sectie 4 een pianomelodietje losmaakt uit zweverige keyboardklanken. Na een frivool huppelmelodietje op akoestische gitaar zingt Gilmour een somber slotstuk met een overduidelijk door Pink Floyds bandverleden geïnspireerde tekst: ‘We bitch and we fight (...) but the beat of our hearts is louder than words.’ Een solo met een verre echo van Comfortably numb besluit het geheel.

The Endless River is ondanks de fragmentarische ontstaansgeschiedenis een volwaardig Pink Floyd-album dat niet zo groots en meeslepend is als Dark Side Of The Moon, maar dat bevlogener uitpakt dan de band in dertig jaar heeft geklonken. Dave Gilmour verklaarde plechtig dat dit het laatste album is. Zonder Rick Wright mag het geen Pink Floyd meer heten.

hoesontwerp The Endless River

Het hoesontwerp van The Endless River is van de 18-jarige Egyptische kunstenaar Ahmed Emad Eldin. Tot The Division Bell liet Pink Floyd de meeste hoezen ontwerpen door designstudio Hipgnosis en fotograaf Storm Thorgerson, maar die overleed in 2013. Eldins werk kwam onder de aandacht van Pink Floyds art director via de website Behance. De jonge kunstenaar bleek een fan van de band. Zijn beeld van een man die een bootje bestuurt over de wolken, een vrij werk, bleek wonderlijk goed te passen bij het thema van The Endless River en Thorgersons werkwijze om ideeën voor een hoes met acteurs in scène te zetten. Ook Eldin werkt op die manier: hij maakte eerst een schets en stelde het uiteindelijke kunstwerk samen door fotomanipulatie.

Pink Floyd: The Endless River

verschijnt 7 november bij Warner

Dit artikel is verschenen in het NRC Handelsblad van donderdag 6 november 2014 op pagina 10 & 11

http://zoeken.nrc.nl/article-locations?locations=%7B%22channel%22%3A%22losse-artikelen%22%2C%22medium%22%3A%22web%22%7D&redirect=true&urn=urn%3Anews-item%3Anrchandelsblad%3A20141106%3ANH_ART0000000000000000001435367

vrijdag 24 oktober 2014

Veronica - Concert Ahoy 31-aug -2914

Precies 40 jaar gelden dat Veronica moest stoppen , the day the music died.

Veronica - 18 april special

DVD over 18 april 1973.

Veronica - een documentatie over de eerste 10 jaar

DVD + CD Top 40 1965-1974.

Veronica - The day the music died

DVD gekocht bij Concert op 31-aug-2014 in Rotterdam

Een 135 minuten durend themaprogramma over het fenomeen zendschip, uitgezonden door Veronica op 17 augustus 1977.

Tegenlicht - Gratis Geld

VPRO, 21-sep-2014

Stel dat we iedereen in Nederland een basisinkomen geven, zonder voorwaarden. Klinkt te mooi om waar te zijn? Tegenlicht verkent de mogelijkheden.

Stel dat we iedereen in Nederland een basisinkomen geven, zonder voorwaarden. Klinkt te mooi om waar te zijn? Als we weten dat een deel van de bestaande banen gaat verdwijnen door robotisering en algoritmes, en dat het huidige stelsel van uitkeringen- en toeslagen te complex en beschuldigend en fraudegevoelig is, is het dan niet tenminste het onderzoeken waard?

Volgens Erik Brynjolfsson van het MIT Center for Digital Business staat onze westerse samenleving op de drempel van een nieuwe tijd. Het zijn niet langer alleen de fysieke werkzaamheden die steeds meer door machines gedaan worden; robots en algoritmes gaan ook steeds meer middenklasse-werk verrichten. Accountants en kantoorpersoneel maar ook advocaten en beurshandelaren en ingenieurs zullen steeds meer moeten gaan omzien naar ander werk.
(abonneer je op de nieuwsbrief en blijf op de hoogte van nieuwe afleveringen)
Maar omdat onze samenlevingen in de laatste dertig jaar steeds rijker zijn geworden, is dit wellicht juist een uitgelezen moment om eens te gaan doordenken over een ander sociaal stelsel, dat beter is toegerust op de huidige tijd. Zou een basisinkomen de hoeksteen kunnen zijn van een nieuwe maatschappelijke structuur? Een sociaal model waarin niet eindeloos uitkeringen en toeslagen worden rondgepompt (80% van de Nederlandse huishoudens krijgt momenteel één of andere vorm van toeslag)? En waarin we mensen niet langer dwingen tot zoeken naar banen die niet meer bestaan?
In het Canadese dorp Dauphin kregen duizend mensen (één derde van de bevolking) tussen 1974-1978 zo nodig een aanvullende uitkering, zonder tegenverplichting. En wat bleek? De deelnemers bleven grotendeels werken of gingen meer studeren, en ze waren minder vaak ziek of depressief. Tegenlicht regisseur Shuchen Tan toog naar Canada en sprak met projectleider Ron Hikel, onderzoekster Evelyn Forget en families die toentertijd deelnamen aan het sociale experiment.
Wat zou er gebeuren als we de bevindingen van dit Mincome project doortrekken naar Nederland anno 2014? Samen met econoom Marcel Canoy, voormalig adviseur van Barroso, berekent Tegenlicht wat invoering zou kosten: is het haalbaar en betaalbaar? En we nemen een kijkje bij de Vereniging Basisinkomen, waar twee generaties elkaar vinden in de eerste kiemen van wat onze sociale toekomst zou kunnen worden.
Regie: Shuchen Tan
Research: William de Bruijn
Productie: Marie Schutgens en Jessica van Beek
Eindredactie: Henneke Hagen en Frank Wiering
Animaties: Rogier Klomp

Tegenlicht - Zero days

VPRO, 11-okt-2014

Tegenlicht neemt je mee in de handel van 'zero days', onbekende lekken in software of op het internet. Een strijd tussen 'white hat' en 'black hat' hackers bepaalt onze online veiligheid.


Er is nieuw goud aan te boren via het internet en mogelijk in uw computer. Wereldwijd zijn hackers op zoek naar nog niet ontdekte lekken in websites en software, zogenaamde “zero-days”: geheime achterdeurtjes op uw computer die u onmogelijk kunt afsluiten omdat er nog geen sleutel voor is. Die lekken worden verhandeld voor astronomische bedragen.

In de cyber-wereldhandel, waar geen regels gelden, heeft u geluk met “white-hat” hackers die waken over uw online veiligheid. Maar hun tegenhangers, de zogenaamde “black-hat” hackers, hebben belang bij een onveilig internet en verkopen veiligheidslekken aan de hoogste bieder. Zij zijn de hofleveranciers van veiligheidsdiensten en cyberdefensie. Wie zijn deze witte en zwarte tovenaars, die een strijden om de heilige graal voor hackers: zero-days?

Tegenlicht sprak o.a. met Ronald Prins, de oprichter van Fox-IT, het cyberbeveiligingsbedrijf dat de Nederlandse overheid tot haar klanten rekent; met cyberkolonel Hans Folmer, commandant van de Taskforce Cyber van Defensie en met de Finse virusjager Mikko Hyppönen, die veel onderzoek deed naar zogenaamde internetwormen en andere online wapens in de nieuwe wereld van de cyberoorlog. Ook kregen we Hacking Team voor de camera, een Italiaans bedrijf dat afluistersoftware maakt voor overheden.

Ex-hacker Katie Moussouris is een grote speler op de witte markt voor veiligheidslekken. Ze zette een beloningenprogramma voor hackers op bij Microsoft en werkt nu voor HackerOne, waar white-hat hackers kwetsbaarheden kunnen melden in ruil voor prijzengeld. Op het grootste hackerscongres ter wereld, DefCon, ontmoeten we Charlie Miller, die als eerste de iPhone en de MacBookAir hackte en toegeeft weleens voor $70.000 een lek aan de NSA verkocht te hebben. Joshua Corman, tenslotte, startte I Am the Cavalry: een beweging van ethische hackers, want volgens hem kunnen hackers niet langer a-politiek zijn.
Regie: Hans Busstra
Research: Marijntje Denters
Productie: Marie Schutgens en Jessica van Beek
Eindredactie: Henneke Hagen en Frank Wiering

DWDD Sonja Barend Award

Vara, 13-okt-2014

maandag 13 oktober 2014Hele uitzending afspelen
Voor de zesde keer organiseert de VARAgids de Sonja Barend Award, de prijs voor het beste tv-interview van het afgelopen seizoen. Een jury van 43 tv-critici, mediajournalisten en collega-interviewers bepaalt wie de opvolger wordt van de eerdere prijswinnaars: onze eigen Matthijs van Nieuwkerk, Clairy Polak, Twan Huys, Mariëlle Tweebeeke en Coen Verbraak.
Dit jaar is er nog meer gelet op de rol van de interviewer; een indrukwekkend gesprek op tv is immers niet altijd de verdienste van de ondervrager. Daarnaast heeft de jury zich afgevraagd: wanneer is een gesprek op tv nog een tv-interview?  Mag er bijvoorbeeld in gemonteerd zijn (antwoord: ja)? Vanavond maakt Sonja Barend in hoogsteigen persoon bekend wie er tot winnaar gekozen is: Jeroen Pauw voor het interview met Fleur Agema!

vrijdag 17 oktober 2014

Tegenlicht - De nieuwe makers

VPRO, 14-sep-2014





Dalende kosten van materialen en de beschikbaarheid van informatie zorgen ervoor dat iedereen zijn eigen fabrikant kan worden. Is dit de start van een nieuwe industriële revolutie?


Dalende kosten van materialen, gereedschappen en de beschikbaarheid van alle informatie zorgen ervoor dat iedereen zijn eigen fabrikant, ontwikkelaar en ondernemer kan worden. Is dit de nieuwe omgekeerde massaproductie en de start van een nieuwe industriële revolutie?Snelle technologische ontwikkelingen maken niet alleen kennis voor iedereen beschikbaar, ook het gereedschap om mee uit te vinden en te produceren komt binnen ieders bereik. Een nieuwe generatie uitvinders en makers neemt het heft in eigen handen, en innoveert en produceert op zolders, in schuurtjes en in kleine lokale laboratoria. Brengt het ons een democratisering van innovatie en fabricage, of moeten we bang zijn voor wat de nieuwe makers uitvreten in hun eigen hi-tech laboratoria? En wat betekent het voor onze economie?
(abonneer je op de nieuwsbrief en blijf op de hoogte van nieuwe afleveringen)
Hobbyisten en sleutelaars zijn van alle tijden, maar sinds kort hebben ze het makkelijker dan ooit. Geholpen door de opkomst van digitale fabricage en de ongelimiteerde hoeveelheid kennis die via internet toegankelijk is, kan een ieder nu zelf maken en ontwikkelen wat voorheen was voorbehouden aan grote fabrieken en onderzoekslaboratoria. Grote organisaties zoals NASA zoeken technologische innovatie op beurzen zoals de Maker Faire, waar de groeiende groep makers laat zien wat ze thuis gefabriceerd hebben. En dat is steeds vaker van hoog niveau.
Waar 3d-printen bijvoorbeeld tot voor kort vooral grappige ornamenten opleverde, heeft de Amsterdamse ontwerper Joris Laarman nu een stoel ontworpen die goedkoop en makkelijk zelf uit te printen is. Bij Shapeways kan je alles uit laten printen wat je wilt, van plastic tot metaal en allerlei nieuwe winkeltjes en handel zijn er rond ontstaan. Maar digitalisering houdt niet op bij het maken van spullen alleen: De analyse van genetisch materiaal is de afgelopen jaren zo goedkoop geworden, dat 'Doe-Het-Zelf-Bio'-laboratoria ontstaan. Iedereen kan er leren bijvoorbeeld bacteriën genetisch te manipuleren.
Hoe gaat de wereld eruit zien als iedereen zelf fysieke producten kan ontwikkelen en maken, zonder dat daar grote investeringen voor nodig zijn? Volgens Jeremy Rifkin, schrijver van het boek ‘The Zero Marginal Cost Society’, zal het leiden tot een nieuwe economische revolutie, waarin het kapitalisme zoals we dat kennen, een veel kleinere rol zal gaan spelen.
Regie Martijn Kieft
Research Chris Vijn
Productie Helen Goossens
Eindredactie Henneke Hagen Frank Wiering

Tegenlicht - Digitaal geheugenverlies

VPRO, 07-sep-2014

Hoe kunnen wij onze digitale bestanden, zowel woord als beeld, behouden voor de toekomst?

Onze beschaving draait tegenwoordig op steeds hogere toeren een tijd in van een ziekelijk korte aandachtsspanne. Deze trend zien we in de steeds snellere veranderingen in technologie, het korte termijn perspectief van het flitskapitalisme, de verkiezingskoorts die onze democratie gevangen houdt en hoe we zelf voortdurend afgeleid worden door het gevoel iets te missen en de noodzaak van multitasking.Het lijkt soms wel alsof we sinds de mythische drempel van het jaar 2000 gestopt zijn om ons de verre toekomst in te beelden. Dat staat op gespannen voet met de overlevering van eeuwenlang opgebouwde en verzamelde kennis: van het verleden naar ons, maar vooral ook naar volgende generaties. Net als elders worden in Nederland steeds meer bibliotheken gesloten en collecties ontmanteld. Recent bijvoorbeeld moest de bibliotheek van het wereldwijd geroemde Tropeninstituut zijn deuren sluiten.
(abonneer je op de nieuwsbrief en blijf op de hoogte van nieuwe afleveringen)
Tegenlicht volgde hoe een groot deel van de collectie werd verscheept naar haar nieuwe onderkomen in Egypte. Daar is de beroemde Bibliotheek van Alexandrië uit haar as herrezen, klaar om opnieuw het epicentrum van kennis te worden voor het volgende Informatietijdperk. En we gingen kijken bij het Internet Archive in San Francisco. Opvallend genoeg vinden we juist daar, in het Californië van Silicon Valley, bevlogen mensen die zich toeleggen op lange termijn denken.

Op een verlaten defensieterrein wordt er hard gesleuteld aan de enige machine waarmee NASA-banden met gegevens van een historische maanreis nog bekeken kunnen worden. Rondom het epicentrum van alle snelle omwentelingen in de digitale wereld realiseert men zich namelijk ook bij uitstek de gevaren van een “Digital Dark Age” (dat is niet alleen een doemscenario voor de toekomst: ook nu al is veel kennis niet meer toegankelijk omdat het in verouderde formats of op verouderde dragers is opgeslagen). De Long Now Foundation tenslotte, geeft ons een nieuwe mythe om weer na te kunnen denken over onze verantwoordelijkheid voor generaties 10.000 jaar na ons.
Regie: Bregtje van der Haak
Research: Marijntje Denters
Productie: Jenny Borger
Eindredactie: Henneke Hagen & Frank Wiering

Zomergasten 2014 - David van Reybrouck


VPRO, 24-aug-2014
David van Reybrouck

Genesis - Together and apart



BBC2, 04-oct-2014

A feature-length documentary about one of the most successful British bands in rock music, reuniting Phil Collins, Peter Gabriel, Tony Banks, Mike Rutherford and Steve Hackett to tell their story. The film recounts their extraordinary musical story, exploring the songwriting and the emotional highs and lows. It features previously unseen archive material and rare footage from across their entire career.

Pauw


Vara, 16-okt-2014

Dagelijkse late night talkshow met Jeroen Pauw, live vanuit Amsterdam. Te gast: Bert van der Veer, Marike Stellinga, Marc Giling, Douwe Linders, Freek de Jonge en Patrick Peezenkamp.

49e Gouden Televizierring Gala 2014

16-okt-2014, AVROTROS

Televizier-ring is echt heel belangrijk, hoor

Door HANS BEEREKAMP17 OKTOBER 2014
Het was lang geleden dat ik een aflevering van Flikken Maastricht (AVROTROS) had gezien. Ter gelegenheid van het winnen van de Gouden Televizier-ring 2014 gisteravond, heb ik die van afgelopen vrijdag teruggekeken. Dat viel mee en tegen.
Al negen seizoenen doet de politieserie ongeveer hetzelfde: er wordt een misdaad opgelost door rechercheurs Victor Reinier en Angela Schijf langs volstrekt voorspelbare lijnen, aangevuld met wat psychologie en couleur locale. Die regionale worteling moet je met een korreltje zout nemen, want zelfs de kleinste bijrol spreekt zonder zachte g. Dat is zelfs strikt verboden in het format.
Het is meer Derrick dan Smeris of zelfs Starsky & Hutch, maar alle puzzelstukjes worden keurig afgewikkeld. Er zit kraak noch smaak aan, met uitzondering van enkele aardige bijrolletjes, dit keer van George van Houts als verbitterde en xenofobe pomphouder, doorlopend van Oda Spelbos en voormalig Idols-finalist Joel de Tombe als gewone surveillanten.
Het zou me verbazen als iemand beargumenteerd zou kunnen aantonen dat Flikken Maastricht een betere serie is dan het eveneens genomineerde Penoza (KRO): Tatort tegen The Sopranos. Maar de ring is dan ook geen beloning voor het beste, maar voor het populairste televisieprogramma van het jaar. Bovendien is er altijd vertekening doordat stemmers per sms of internet door de ene programmamaker eerder en effectiever gemobiliseerd kunnen worden dan door andere.
Het belang van het jaarlijkse prijzengala in Carré wordt door meer factoren gerelativeerd. Zo moet je de relevantie van een evenement waarover veel deelnemers steeds maar hardop blijven zeggen dat het zo verschrikkelijk belangrijk is, per definitie wantrouwen. Je hoort dat bij filmprijzengala’s veel minder. Het duidt vooral op een minderwaardigheidscomplex van televisiemakers. In de loop der jaren is het gala waar het publiek nominaal de dienst uitmaakt steeds meer een emanciperende functie gaan vervullen, net als het gala van de Sportman en Sportvrouw van het Jaar in december.
Ook dat gala is de ene keer beter geslaagd dan de andere, maar er zit wel een soort opgaande lijn in de elegantie en het zelfvertrouwen dat de beroepsgroep uitstraalt. Dit keer was er in Carré geen reden om je te schamen voor de presentatie door Jan Smit maar evenmin veel reden tot echte trots op originaliteit of raffinement.
Er is een ander probleem met dat Televizier-ring Gala: bij de uitreiking van de Zilveren Televizier-Ster Vrouw aan Chantal Janzen, bedankte ze cameraman Bas, die naast haar op het toneel stond, en daarmee alle andere mensen achter de schermen. Ook kwam even de cateraar van Flikken Maastricht aan het woord.
Daarentegen is de grondtoon van de avond dat programma's gemaakt worden door acteurs en presentatoren: Penoza is een serie van Monic Hendrickx, Die doen de aanbevelingen en spreken het dankwoord uit. Een regisseur, scenarioschrijver of producent bestaat niet bij televisie, althans: dat wordt te ingewikkeld gevonden voor het publiek. Die emancipatie is dus nog niet helemaal volbracht.

 Televizierring Vandaag is het vijftig jaar geleden dat de Televizierring voor het eerst werd uitgereikt. Hoe is het ooit begonnen?
Door Henk van Gelder
AMSTERDAM. Tv-camera’s waren er niet bij, en ook geen omroepbonzen, toen de Gouden Televizierring in het najaar van 1964 – vijftig jaar geleden – voor het eerst werd uitgereikt. Sterker nog: het initiatief voor zo’n jaarlijkse populariteitsprijs werd door de om- roepen met de grootst mogelijke ach- terdocht ontvangen. En op de televisie werd er nog geen flits van vertoond; niet in het journaal en evenmin in een van de actualiteitenrubrieken uit die tijd. Alleen in enkele kranten werd er een stukje aan gewijd. Verder niets.
Het weekblad Televizier was een paar jaar eerder opgericht door de Ne- derlandse Rotogravure Maatschappij in Leiden, een ondernemend druk- kers– en uitgeversbedrijf dat later op- ging in de VNU (het huidige Sanoma). Het blad besteedde veel aandacht aan het jonge medium televisie en publi- ceerde bovendien de wekelijkse pro- grammagegevens– tot grote ergernis van de omroepen die ook toen al meenden het alleenrecht op de uit- zendschema’s te hebben. Televizier wist ze niettemin via een achterdeur te bemachtigen en weerstond de druk van de omroepen om de publicatie stop te zetten. In korte tijd groeide het blad uit tot een zware concurrent van de omroepbladen, met ruim 400.000 lezers. De omroepen deden hun uiter- ste best het blad te dwarsbomen, werkten niet mee aan publiciteit over hun programma’s en dreigden voort- durend met juridische stappen. Tele- vizier was de vijand.
Misschien een ring
Zo lagen de verhoudingen toen hoofd- redacteur Pieter de Ruwe bedacht dat het instellen van een kijkersprijs extra promotie voor zijn blad betekende. En voorts dat het de reputatie zou ver- sterken van Televizier als het blad van de kijkers – in tegenstelling tot de offi- ciële gidsen die immers het belang van hun eigen omroep vooropstelden. Op de redactie werd het idee uitgewerkt: het zou misschien een ring moeten zijn, naar het voorbeeld van de Theo Mann-Bouwmeesterring voor de grootste toneelspeelsters van het land. Waarop een van de redacteuren zei: „De Televizierring dus.”
Het blad hield een enquête onder zijn lezers, onder de titel TelePoll. Men stemde per briefkaart. En de win- naar werd de comedyserie Stiefbeen en Zoon, de Amsterdamse versie van een Engelse reeks over een morsige lompenhandelaar en zijn naar een be- ter leven strevende zoon, gespeeld door de oudere acteur Rien van Nu- nen en de jonge Piet Römer (de latere Baantjer). Maar dat bracht de NCRV, die de populaire serie uitzond, in een lastig parket. Want hoe te reageren op een prijs van een blad waartegen de omroepen zo'n heftige strijd streden?
Voor de acteurs deed dit probleem zich niet voor. Zij waren freelancers, voor wie het NCRV-beleid geen rol speelde. En ze kwamen zich graag la- ten huldigen, vooral toen bleek dat ze niet alleen de Gouden Televizierring zouden ontvangen, maar ook een be- drag van 1.000 gulden per persoon – méér dan ze per aflevering van Stief- been en Zoon ontvingen.
Hetzelfde gold voor de cabaretier Jaap van de Merwe, die de serie in het Nederlands bewerkte. Maar van de di- rectie en de programmaleiding van de NCRV ontbrak ieder spoor. De enige aanwezige NCRV-functionaris was de chef van de persdienst, die van zijn su- perieuren de opdracht had gekregen ter plekke poolshoogte te komen ne- men. Hij sprak de winnaars zelfs nog even toe; niet tijdens het officiële pro- gramma, maar op de receptie.
Gooise nestwarmte
De feestelijkheden vonden op zater- dagmiddag 19 september 1964 plaats in het ICC in Amsterdam, beter be- kend als het Vondelparkpaviljoen. Van Nunen en Römer ontvingen hun ring uit handen van de komieken Willy Walden en Piet Muyselaar, die destijds de grote trekpleisters van de Snip & Snap-revue waren. Het resultaat was „een bruisend feestelijke manifesta- tie, die ruime weerklank heeft gevon- den in de artistieke televisiewereld en in de dagbladpers”, zoals Televizier zelf na afloop schreef. Ook werd met- een aangekondigd dat de prijs voort- aan ieder jaar zou worden uitgereikt. Een jaar later was Toon Hermans de winnaar voor een tv-registratie van zijn theatershow, gevolgd door het sa- tirische VARA-programma Zo is het toevallig ook nog eens een keer in 1966 en de fameuze familieserie Ja zuster, nee zuster in 1967.
Maar daarna wist de uitgever zijn blad via een meesterzet over te doen aan de AVRO, die zendtijd dreigde te verliezen omdat het ledental onder de wettelijke grens van 500.000 was ge- zakt. De fusie met Televizier leverde in één klap enkele honderdduizenden extra leden op, omdat alle abonnees automatisch als AVRO-lid konden wor- den geregistreerd. Zo kreeg de AVRO, naast de bestaande AVRObode, een tweede programmablad.
Zo kwam ook de Televizierring in 1967 in handen van de AVRO. Al wist de omroep niet meteen wat men er- mee aan moest. Nog jarenlang werd de prijs jaarlijks uitgereikt tijdens een besloten bijeenkomst in een vergader- zaal.
Pas in 1990 kwam men op het idee er een tv-gala van te maken. Waarna de Gooise nestwarmte zich zo snel verspreidde dat het nu is alsof er nooit een tijd is geweest zonder de ring.
Televizierring Gala 2014, vanavond, NPO1, 20.30-22.20u

vrijdag 5 september 2014

Maison de Bonneterie 125 jaar

02-sep-2014

De turbulente geschiedenis van Maison de Bonneterie in één tijdlijn. Hoe een Duits-Joodse textielzoon een van de markantste modebedrijven van Nederland wist op te bouwen.

vrijdag 15 augustus 2014

Zomergasten 2014 - Reinbert de Leeuw

VPRO, 10 aug 2014

Hij studeerde muziektheorie en piano aan het Haagse conservatorium, waar hij later docent werd.

De Leeuw legde zich in zijn carrière vooral toe op uitvoeringen van klassieke muziek uit de twintigste eeuw. Hij is mede-oprichter en muzikaal leider van het ensemble Asko|Schönberg. In de jaren zeventig verwierf De Leeuw internationale bekendheid door zijn uitvoeringen van de zogenaamde vergeten moderne componisten zoals Erik Satie.

Reinbert de Leeuw was een van de voortrekkers van de Notenkrakersbeweging, een groep van jonge musici en intellectuelen die zich in de jaren zestig met protestacties het – in hun ogen ingeslapen – Nederlandse muziekleven, probeerde wakker te schudden.

Hoewel Reinbert de Leeuw leeft voor de muziek, heeft hij met componeren een haat-liefde-verhouding. In 2014 schreef hij voor het eerst sinds 1984 weer een stuk voor een groot orkest: Der nächtliche Wanderer. Dit stuk, uitgevoerd door het Radio Filharmonisch Orkest, beleefde zijn première op 1 februari.

De Leeuw treedt regelmatig op als gastdirigent van verschillende orkesten.
Reinbert de Leeuw is 10 augustus te gast in Zomergasten. Vanaf 20.15 uur op Nederland 2.

zaterdag 9 augustus 2014

Zomergasten 2014 - Freek de Jonge

VPRO, 20-jul-2014



De eerste Zomergast, Freek de Jonge (Eenrum, 1944) is theatermaker.

Al in zijn studententijd maakte Freek de Jonge samen met Bram Vermeulen furore als het cabaretduo Neerlands Hoop, het boegbeeld van links Nederland in de jaren zeventig. Na tien jaar ging Freek alleen verder.

De komiek was zijn eerste solovoorstelling en er volgden nog meer dan vijftig shows. De Jonge was een vernieuwer door in zijn voorstellingen een doorlopend verhaal te houden en daarin cabareteske zijsprongen te maken. Daarmee is hij de grondlegger voor het huidige cabaret in Nederland.

Naast zijn werk in het theater maakte De Jonge twee speelfilms, verschillende televisieprogramma’s, scoorde een nummer een-hit met het nummer ‘Leven na de dood’ en schreef hij drie romans.

De Jonge is 20 juli te gast in Zomergasten. Vanaf 20.15 uur op Nederland 2.

Blauw bloed extra - Prinses Irene 75 jaar

EO, 01-aug-2014

Prinses Irene 75 jaar
01-08-2014
Op vrijdag 1 augustus zal er op Nederland 2 een speciale uitzending van Blauw Bloed worden uitgezonden ter gelegenheid van de 75e verjaardag van Prinses Irene.

Prinses zijn - dat vond ze maar lastig. Het liefst was ze Irene van Lippe, een gewoon mens. En als ze al prinses is, dan alleen als het moet, vertelde ze ooit. Ter gelegenheid van haar 75e verjaardag op 5 augustus a.s. zendt Blauw Bloed een exclusief interview uit met de vrouw die als geen andere Oranje haar eigen pad koos..

Toen de Tweede Wereldoorlog uitbrak vertrok prinses Irene, met haar moeder en haar zusje via Engeland naar Canada. In Blauw Bloed vertelt ze over een bijzonder moment in dat verre land:

'Mijn allereerste natuurervaring was in Canada. We liepen naar school en ik liep aan de hand van een rechercheur toen we langs een appelboom kwamen die in bloei stond tegen  een blauwe lucht...een helder blauwe lucht. Dat heeft me diep geraakt. Ik zou het nog zo kunnen uittekenen of schilderen. Op dat moment heb ik een soort Godsbesef gehad, als heel klein kind, van pure schoonheid... van pure waarheid.'

Met haar keuzes zorgde Irene later voor nogal wat opschudding. In 1964 bekeerde ze zich min of meer in stilte tot het katholicisme – een ongehoorde stap voor een telg uit een vanouds protestants koningshuis. Vervolgens trouwde ze met Carlos Hugo de Bourbon de Parme, die aanspraak maakte op de Spaanse (en Franse) troon, een streven waarin ze hem enthousiast steunde. Met hem kreeg ze vier kinderen: twee dochters en twee zoons.

Behalve prinses en natuurliefhebber is Irene van Lippe-Biesterfeld ook gewoon oma van zes kleindochters. Een dimensie in haar leven waar ze intens van geniet. 'Ik laat mijn kleinkinderen zelf de natuur ontdekken, een beetje rotzooien. Ik leg niet veel uit, het benoemen van de bloemen vind ik niet zo belangrijk. Ik laat ze wel de bloemen ruiken en vertel dat ze ze niet allemaal mogen plukken (lacht). Dat ze ervaren dat ze mogen zijn wie ze zijn buiten.'

Blauw Bloed Extra, vrijdag 1 augustus, 18.55 op Nederland 2 (EO). Een speciale uitzending ter gelegenheid van de 75e verjaardag van Prinses Irene.

Andere tijden sport - 1974 : waarom wonnen de Duitsers

NOS, 11-jul-2014

De eerste keer dat Nederland een WK-finale verloor, is deze week veertig jaar geleden. De eindstrijd van het WK van 1974 is een trauma voor een hele generatie. De vroege voorsprong, het Duitse terugknokken, de Schwalbe, "we tuinden erin", terwijl we de besten van de wereld waren. Veertig jaar geleden stond niet Johan Cruijff, de beste speler van het toernooi en de wereld, maar Franz Beckenbauer met de wereldbeker in zijn handen.

Andere Tijden Sport dook opnieuw in het WK van '74. De eerste vraag was indertijd: het WK '74, moeten we het daar nog over hebben? Moet er weer zout in de wond? Alles is toch gezegd, geschreven en getoond?

Het antwoord luidt: Over Oranje, inderdaad. Maar vergeet Cruijff, de 'nackte Mädchen' en de vraag waarom 'wíj' in godsnaam verloren. We verplaatsen ons naar Malente, een afgelegen dorpje in Noord-Duitsland, waar het West-Duitse elftal zich voorbereidde op het WK. Daar draaien we met de hoofdpersonen Franz Beckenbauer, Günter Netzer en Berti Vogts de vraag om: waarom wonnen de Duitsers?

Kroon op carrière Kaiser Franz
De wereldtitel moest in 1974 de kroon worden op de carrière van Franz Beckenbauer, Der Kaiser. Tweede in 1966, een derde plaats in 1970. Dit was zijn laatste kans. Maar Duitsland begon het WK dramatisch. Als dan ook nog de broederstrijd tegen de DDR verloren gaat, is de crisis in het West-Duitse kamp totaal. Op een nacht in Malente barst de bom. Bondscoach Helmut Schön is ontredderd en Beckenbauer moet leiderschap tonen. En de ommekeer volgt. Vanaf dat moment gaat het vele malen beter met Duitsland. De teamgeest groeit en de finale wordt bereikt.

Wat is er precies gebeurd in de nacht van Malente? Hoe hervond Duitsland zijn kracht? En hoe heeft Duitsland de finale tegen Nederland aangepakt? Met andere woorden: het wereldkampioenschap van 1974 door Duitse ogen. En, hoe pijnlijk soms ook, Nederland door Duitse ogen.

Beckenbauer, Netzer en Vogts
Beckenbauer, Netzer en Vogts schetsen een ijzersterk Nederland met superster Johan Cruijff. Maar Duitsland had een plan in de finale. Beckenbauer: "Ik zei tegen Berti, jij bent onze belangrijkste man vandaag. Jij moet Cruijff onschadelijk maken." Hoe Duitsland en Vogts dit precies hebben aangepakt, is te zien in Andere Tijden Sport: WK'74, Waarom wonnen de Duitsers?

Pink Floyd - A delicate sound of Thunder

BBC4, 26-jul-2014

DURATION: 1 HOUR, 35 MINUTES
A spectacular concert film from Pink Floyd's A Momentary Lapse of Reason tour. Filmed at New York's Nassau Coliseum in 1989 using 27 cameras, it sees David Gilmour, Rick Wright and Nick Mason on fine form, performing classic after classic including Shine On You Crazy Diamond, Time, Comfortably Numb and Wish You Were Here.

2DOC - Our Nixon

VPRO, 07-aug-2014

De vertrouwelingen van president Richard Nixon legden zijn ambtsperiode van 1969 tot 1974 vast met Super-8 camera’s. Ze filmden historische gebeurtenissen en personen, zoals de maanlanding en Nicolae Ceausescu.

H. R. Haldeman, John Ehrlichman en Dwight Chaplin filmden ook het dagelijks leven van de republikeinse president, zoals de paashaas en het avondeten. Ze legden zijn ambtsperiode vast omdat ze dachten dat Nixon de wereld zou veranderen. Nixon was onder andere verantwoordelijk voor het terugtrekken van de troepen uit Vietnam en de start van het spaceshuttleprogramma. Ze hadden gelijk wat betreft het veranderen van de wereld, maar niet per se op de manier die zij dachten. En ze hadden vast ook niet verwacht dat ze in de gevangenis zouden belanden.

Watergate
De Super-8 beelden werden na het Watergate-schandaal door de FBI geconfisqueerd, toen naar buiten kwam dat de republikeinen in 1972 de verkiezingen hadden gesaboteerd. De video’s zijn bijna 40 jaar lang weggestopt en vergeten. Nu zijn de beelden samengevoegd tot een bijzondere documentaire, die een uniek en intiem beeld geeft van de complexe regeerperiode van Nixon. Het is deze week precies 40 jaar geleden dat Nixon opstapte.

zondag 22 juni 2014

Opium special Willem Nijholt (2011)

AVRO, 21-jun-2014

Vanavond zendt de AVRO een Opium special uit over theaterduizendpoot Willem Nijholt. Deze zomer, op 19 juli, viert hij alweer zijn 80ste verjaardag. Presentator Cornald Maas spreekt in deze special met vrienden en collega’s van de in Indië geboren acteur en zanger.

Zijn trouwe vriendinnen Annemarie Oster en Wieteke van Dort schetsen Nijholts loyaliteit, kwetsbaarheid en talent. Van Dort: “Als hij in Amerika had gewoond, was hij een megaster geworden.” Gerrie van der Klei was twintig jaar bevriend met Nijholt en vierde in het theater grote successen met hem. Daar zag ze ook een andere kant. “Willem kon kwetsend zijn, misschien zonder dat hij het zelf doorhad.”

De huidige generatie televisiekijkers kent Willem Nijholt vooral als uitgesproken jurylid en coach in tv-programma’s als Op zoek naar…. Maar Nijholt is veelzijdiger, succesvoller en betekenisvoller dan dat. Op televisie kende hij ook grote successen met series als Oebele en De Stille Kracht. En op het toneel liet hij indringend spel zien in onder andere Kinderen van een mindere god en Salieri. Voor zijn rol in de film Havinck won Nijholt zelfs een Gouden Kalf. Als musicalster schitterde hij onder meer in Foxtrot en Cabaret.

dinsdag 17 juni 2014

Maarten Biesheuvel - De angstkunstenaar

VPRO, 24-mei-1992

Maarten Biesheuvel, één van de populairste Nederlandse
schrijvers van dit moment, is al meer dan vijfentwintig jaar
ziek. Een jaar bestaat gemiddeld uit tien maanden depressie in
bed en twee maanden vrolijkheid. Het geworstel met zijn
krankzinnigheid levert fantasierijke, humoristische en
ontroerende momenten op in zijn boeken maar ook in dit
portret. In zijn woonplaats Leiden houdt zijn vrouw Eva hem
overeind. Verder ontmoet hij zijn vrienden Rudi Fuchs, Maarten
't Hart en Karel van het Reve die herinneringen ophalen. Een
aantal (zw/w) filmfragmenten van opnamen in de psychiatrische
inrichting Endegeest illustreren zijn levensgeschiedenis.

2doc - Het geheim van de HEMA

VPRO, 16-jun-2014

De HEMA staat bij de meeste Nederlanders op nummer één als het meest onmisbare merk. Maar het bedrijf wil meer.

Het warenhuis, opgericht in 1926, is bezig met de grote sprong voorwaarts. Het heeft inmiddels winkels in België en Duitsland en sinds kort ook in Frankrijk. De rest van de wereld moet volgen. Van Nederlands merk naar wereldmerk.

Regisseur Yan Ting Yuen is geboren in Hong Kong en woont al dertig jaar in Nederland. Een jaar lang volgde ze CEO Ronald van Zetten en zijn team op weg naar de top van de mondiale retailwereld. De film biedt een unieke, open, humoristische en persoonlijke inkijk in het warenhuis waar elke Nederlander mee opgroeit en binnenkort misschien ook de rest van de wereld. Een verhaal over vallen en opstaan en die typische Nederlandse boerenslimheid.

zondag 15 juni 2014

200 jaar Koninkrijk - defilé in Apeldoorn

NOS, 14-jun-2014

Grand Defilé, 200 jaar Koninkrijk Apeldoorn

Koningsstad Apeldoorn viert feest en pakt uit met een Grand Defilé! Het Grand Defilé op zaterdag 14 juni is het grootste eendaagse evenement in Nederland tijdens de viering van 200 jaar Koninkrijk.
Via de NOS is deze bijzondere gebeurtenis live te volgen op televisie!

In het Grand Defilé op zaterdag 14 juni 2014 zullen meer dan 150 elementen met ongeveer 1500 deelnemers de aspecten uit 200 jaar Koninkrijk visualiseren. Rijtuigen, paarden, historische vervoermiddelen, muziekkorpsen, loopgroepen en voorstellingen op platte wagens trekken, met Paleis Het Loo als begin en eindpunt, in een kleine twee uur durend defile voorbij over de Loolaan, Oranjepark, Soerenseweg en Jachtlaan. De verwachting is dat tijdens het Defilé historische vliegtuigen van de Koninklijke Luchtmacht zullen overvliegen.

zondag 8 juni 2014

D-Day Normandy 44

06-jun-2014

DURATION: 1 HOUR
As veterans gather to relive one of the turning points of the Second World War, historian James Holland moves beyond the D-Day beaches to reassess the brutal 77-day Battle for Normandy that followed the invasion.

Challenging some of the many myths that have grown up around this vital campaign, Holland argues that we have become too comfortable in our understanding of events, developing shorthand to tell this famous story that does great injustice to those that saw action in France across the summer of 1944.

Including perspectives from those who fought on both sides, Holland examines not only the nature of the fighting and the higher aims of the campaign, but also the operational level - the nuts and bolts - and in so doing reveals the true complexity of this bitter and bloody battle.

This story is about the challenge for both sides to adapt to conditions in a campaign of carnage that has rarely been acknowledged.

More than just well trodden tales of heroic struggle, it is also the story of two competing military doctrines: one ill-prepared for the organisational demands of a long battle, the other in the process of building the greatest military machine ever seen.

D-Day 70 - The heroes remember

BBC 2, 06-jun-2014

DURATION: 1 HOUR
Highlights of the day's events in Normandy commemorating the 70th anniversary of D-Day. Huw Edwards presents from the tiny town of Arromanches, overlooking the beaches of Normandy, where senior members of the British royal family joined other heads of state and veterans from all nations to pay tribute to the thousands of soldiers, sailors and airmen who lost their lives on 6 June 1944 and in the days and weeks that followed in the Battle for Normandy.

The morning saw an emotional and poignant service held at the Commonwealth War Cemetery in Bayeux, and the afternoon held perhaps the most moving tribute of the day when thousands of British veterans came together to hold a special service of remembrance to pay their respects to the men they fought alongside 70 years ago.

THE BEATLES: THE NIGHT THAT CHANGED AMERICA - A GRAMMY® Salute to the Beatles

NPO, 07-jun-2014

Het eerste optreden van The Beatles bij 'The Ed Sullivan Show' in 1964 wordt door muziekhistorici en critici beschouwd als een van de belangrijkste momenten in de geschiedenis van muziek en televisie. Om die uitzending te gedenken worden in dit programma alle Beatles-classics gecoverd door een 'All-Star' line-up van onder anderen Stevie Wonder, Alicia Keys & John Legend, Maroon 5, John Mayer & Keith Urban, Ed Sheeran, Katy Perry, Imagine Dragons, Dave Grohl & Jeff Lynne, Gary Clark Jr., Dave Grohl & Joe Walsh , Brad Paisley & Pharrell Williams, Eurythmics.

Tussen de optredens door zijn unieke beelden te zien uit 1964 en een interview van David Letterman met Ringo Starr en Paul McCartney.

Beatlemania - doc door Leo Blokhuis

NPO, 07-jun-2014

Beatlesfans opgelet! De NTR zendt op zaterdag 7 juni twee lange documentaires uit over The Beatles op Nederland 3. Aanleiding: het roemruchte bezoek van The Beatles aan Nederland 50 jaar geleden, in hetzelfde jaar (1964) dat zij hun definitieve doorbraak maakten in The Ed Sullivan Show. In de aanloop naar deze Beatles-avond staat NPO Cultura van 31 mei t/m 6 juni extra stil bij The Beatles.

Uitzendingen TV

zaterdag 7 juni – 21.35 tot 22.42 uur op Nederland 3
3Doc: Beatlemania

In het eerste deel van de uitzending Beatlemania gaat Leo Blokhuis op zoek naar de muzikale wortels van de beatbands uit Groot Brittannië. Wat was er in die jaren gaande in Liverpool? Hebben The Beatles in hun eentje de weg naar het succes geplaveid of speelden daar ook andere bands een rol in? Hoe is het hun verder vergaan?

Eric Burdon van The Animals, Mike Pender van The Searchers, leden van Procol Harum en The Merseybeats vertellen hun verhaal. Neil Sedaka verhaalt welke veranderingen Britse bands op de Amerikaanse popmuziek hadden. En David Crosby legt uit welke invloed The Beatles op zijn eigen carrière hebben gehad: popmuziek zou na The Beatles nooit meer hetzelfde zijn.

In het tweede deel van Beatlemania verschuift de aandacht naar het muzikale genie van The Beatles, met bijdragen van een keur aan Nederlandse popmuzikanten, onder wie Marike Jager, Bertolf, JB Meijers en Joël Bons (artistiek leider Nieuw Ensemble). Als fans van The Beatles leggen zij uit wat de Fab Four muzikaal zo bijzonder maakt. Als hommage aan The Beatles nemen zij in een boerderij een eigenzinnige cover op van 'Norwegian Wood'.

Pinkpop 2014 - The Scene met Thé Lau

NPO Cultura, 07-jun-2014

De Amsterdamse band The Scene stopt ermee. De band rondom oprichter, frontman en songwriter Thé Lau speelt op Nederlandse bodem alleen nog op 7 juni op Pinkpop en 17 juni in de Paradiso. De laatste show is in Brussel op 21 juni in de AB. The Scene is overal geweest en zal nergens vergeten worden. Een band met kilometers op de teller, omdat het een formatie met ziel is. Het repertoire van de Hollandse meesters is onovertroffen. 'Blauw' en 'Iedereen is van de wereld'; het zijn zomaar wat liedjes die ons herinneren aan ons artistieke, collectieve geheugen. Het afscheid is noodgedwongen omdat Thé Lau onlangs te horen heeft gekregen dat hij niet lang meer zal leven. De zanger en frontman heeft al enige tijd kanker: ’Ik ben blij dat het me nog gegund is om op het podium met vrienden afscheid te nemen van het publiek. Voor de eerste keer op Pinkpop en als vanouds in Paradiso in Amsterdam en de AB in Brussel.’

Zelden was een optreden op Pinkpop zo beladen en vol dubbele emoties als in de tent bij het optreden van The Scene. Een tranentrekker voor publiek en zanger Thé Lau zelf, maar voor de zanger zelf een pracht van een afscheid van zijn publiek. Thé Lau & The Scene op Pinkpop zaterdag 7 juni 2014
Hij stond niet alleen. Jaqueline Govaert, Tom Barman van dEUS en Pascal Jacobsen van Bløf vergezelden Thé op het podium tijdens zijn eerste Pinkpop optreden, wat helaas volgens hem zelf vermoedelijk ook zijn laatste zal zijn.

Pinkpop 2014 - John Mayer

NPO Cultura, 07-jun-2014

Is John Mayer een natuurtalent, of is hij een geboren singer-songwriter? In zijn geval lijkt er geen verschil te zijn; Mayer schrijft vanaf zijn zeventiende en zal dat tot zijn dood blijven doen. Sinds het wervelende ‘Your Body Is A Wonderland’ ligt de wereld aan zijn voeten. Het was ook een tijdje bewust stil rond Mayer, maar gewezen kunstenaars komen altijd terug. Hij ontwerpt, doet stand-up comedy en godzijdank is hij altijd prachtige songs blijven maken.


Op het hoofdpodium laat Mayer zijn verkoelende gitaarklanken horen, die wat kalmte brengt in de drukte op het terrein. De vorige keer dat de ex van Katy Perry op Pinkpop te zien was, was op het veel kleinere 3FM-podium. Hij laat zien tot een hoofdactwaardige artiest te zijn uitgegroeid.
Een van de hoogtepunten van zijn optreden is een bedreven uitvoering van I Don’t Trust Myself (With Loving You), waarin Mayer ziel en zaligheid legt. Zijn virtuoze doch beheerste gitaarspel en zijn lijzige, relaxte stemgeluid zorgen niet voor een springende massa, maar wel voor tevreden gezichten.
Met name in de laatste helft van zijn optreden is Mayer sprankelend, met plezierige uitvoeringen van Gravity, Who Says en Waiting For The World To Change. In een uur tijd biedt John Mayer een brede staalkaart van zijn kunnen. Hij heeft weinig poeha nodig om te imponeren. (PO)

RTL Late Night - het leven van Thé Lau

RTL4, 05-jun-2014



In een speciale uitzending van RTL Late Night werd gisteravond een ode gebracht aan Thé Lau, zanger van The Scene en ongeneeslijk ziek. Hij zong in de uitzending met Barry Hay, Tom Barman, Pascal Jakobsen van Bløf, Jacqueline Govaert en Lange Frans. Thé Lau was geroerd en zei zich ‘als een kind met een zak verse knikkers’ te voelen.

RTL Late Night wijdde de hele uitzending aan Thé Lau live vanaf het Leidseplein in Amsterdam. De zanger van The Scene kreeg enkele maanden geleden te horen dat zijn longkanker niet te genezen was. In een interview met Jan Vollaard zei Lau in april in NRC Handelsblad:

“Mijn opa overleed aan keelkanker toen hij 48 was. Ik wist dat ik in de gevarenzone zat. Maar ik heb geen geduld met mensen die me iets verwijten. De een krijgt het, de ander niet. Ik heb nooit gedacht: waarom ik? Aan zelfbeklag doe ik niet. Dat is alleen maar destructief.”
Op 3 april zat Thé Lau ook al bij RTL Late Night om over zijn ziekte te vertellen.

zaterdag 31 mei 2014

Talking pictures - Paul Newman

BBC2, 26-mei-2014

Episode 25 of 34
DURATION: 30 MINUTES
An examination of the life of actor Paul Newman, using rarely seen interviews from the BBC archives to tell the story of a career that made him one of Hollywood's greatest superstars. Narrated by Sylvia Syms.

Talking Pictures - Robert Mitchum

BBC2, 31-mei-2014

Episode 26 of 34
DURATION: 30 MINUTES
The life and career of one of Hollywood's original bad boys, Robert Mitchum, is examined using archive footage of his appearances on the BBC that illustrate why he was a favourite of film fans, and an interviewer's nightmare.

donderdag 29 mei 2014

TV Monument - Paul Witteman

Vara, 25-mei-2014

Gisteren was de laatste uitzending van Pauw & Witteman. De VARA vindt dat een goed moment om de rijke loopbaan van journalist en televisiepresentator Paul Witteman te belichten.

Programmamaker Han Peekel maakt speciaal voor dit afscheid een portret over de presentator in TV Monument. Erg waardevol lijkt de VARA het echter niet te vinden want het wordt vanavond pas na midderbacht uitgezonden op Nederland 1.

Han Peekel maakt samen met Wtteman de tussenbalans op van zijn bewogen en veelzijdige carrière. Paul Witteman behoort tot een der laatsten van zijn soort, zegt Peekel. Hij staat voor integere journalistieke en maatschappelijk relevante journalistiek en heeft een reputatie als meester interviewer. Het is een grote eer om een portret te mogen maken van een man die jarenlang met zijn programma’s een belangrijke bijdrage heeft geleverd aan het maatschappelijk leven en politieke debat.

Paul Witteman vertelt in het TV Monument openhartig over zijn angsten en twijfels in het begin van zijn loopbaan. En over zijn gedrevenheid en onzekerheid die hem zo’n gemotiveerde programmamaker maakten. Oudgedienden, zoals de voormalige programmabaas van de VARA Anton Smit en oud VARA-voorzitter Marcel van Dam halen herinneringen op aan hun samenwerking met Witteman.

Mediahistoricus Huub Wijfjes plaatst Witteman in zijn historische context en betekenis. Bert van de Veer, één van de drie vaste regisseurs van de talkshow Pauw & Witteman, vertelt over hoe zwaar het is om dagelijks een talkshow te maken. Tot slot staat Jeroen Pauw uitgebreid stil bij de acht jaar waarin hij intens met Witteman samenwerkte. Aan het eind van de uitzending geeft hij zijn dierbare collega een opmerkelijk advies, meldt de omroep.

zondag 25 mei 2014

Pauw en Witteman - De Finale

Vara, 24-mei-2014

De laatste keer Pauw en Witteman. De seizoenen in cijfers

Pauw en Witteman houdt op te bestaan
Jeroen Pauw en Paul Witteman. Foto ANP / Robin van Lonkhuijsen
MEDIA
Voor het laatst presenteren ze vanavond hun show, de heren Pauw en Witteman. Nog eenmaal kunnen we ze vanaf de bank aanschouwen, vragen stellend, doordrammend, aan het hoofd van de tafel, voor hun rood-witte logo. Dag, het waren mooie jaren. Wat rest: de cijfers.
Nou ja, en woorden natuurlijk. Deze zijn van mediaverslaggever Wilfred Takken en politiek verslaggever Tom-Jan Meeus:
Pauw en Witteman maakte en brak politieke reputaties. Het tv-programma was het ideale podium voor politici met aspiraties, die vaak schaamteloos naar de Haagse redacteuren van P&W lonkten. Maar het programma dwong diezelfde politici een werkelijkheid op die men niet altijd apprecieerde: dat presentatie van beleid zeker zo belangrijk is als beleid zelf. Een werkelijkheid die Den Haag ten slotte maar had te accepteren.”

DE CIJFERS

  • Acht jaar lang presenteerden Jeroen Pauw en Paul Witteman hun praatprogramma, een soort vervolg op Barend en Van Dorp van RTL.
  • Ze maakten ongeveer 1300 uitzendingen.
  • In de meeste uitzendingen zaten vier gasten.
  • In totaal kwamen er ruim 3000 gasten langs.
  • 31 procent van de talkshowgasten was vrouw (blijkt uit analyse van Thomas Boeschoten).
  • De meeste politieke gasten waren van de PvdA, blijkt uit diezelfde analyse: 34 procent.
  • Van de ChristenUnie kwamen er het minst langs: 4 procent.
  • Het vaakst in de uitzending zat Frits Wester: 45 keer. Daarna Alexander Pechtold - 43 - en Bart Chabot - 41 keer.
  • Toen Lilianne Ploumen een keer te gast was, destijds PvdA-voorzitter, zapten binnentien minuten 400.000 kijkers weg.
  • 200 was het getal waarmee Jeroen Pauw zich veel publiciteit op de hals haalde.
  • Naar de best bekeken aflevering keken 2,1 miljoen mensen. Het was een terugblik op de inhuldiging van Willem-Alexander.
  • De op een na best bekeken aflevering was die met Joran van der Sloot en Peter R. de Vries. Van der Sloot gooide een glas wijn in het gezicht van De Vries. Er keken ruim 2 miljoen mensen naar.
  • Op de derde plaats: de aflevering waarin Bram Moszkowicz terugblikte op zijn dag - hij was door de Raad van Discipline uit zijn ambt gezet. Score: 1,9 miljoen.
  • Dagelijks trokken Pauw en Witteman meer dan 1 miljoen kijkers. Tot ze hun tijdstip met Humberto Tan van RTL 4 moesten delen. Toen werden het er zo’n 800.000.
  • De laatste Pauw en Witteman duurt maar liefst twee uur en er zijn 21 gasten.