TV Monument - KRO gebouw

AVRO 11-nov-2015

TV Monument - Paul Witteman

Vara, 25-mei-2014

Gisteren was de laatste uitzending van Pauw & Witteman. De VARA vindt dat een goed moment om de rijke loopbaan van journalist en televisiepresentator Paul Witteman te belichten.

Programmamaker Han Peekel maakt speciaal voor dit afscheid een portret over de presentator in TV Monument. Erg waardevol lijkt de VARA het echter niet te vinden want het wordt vanavond pas na midderbacht uitgezonden op Nederland 1.

Han Peekel maakt samen met Wtteman de tussenbalans op van zijn bewogen en veelzijdige carrière. Paul Witteman behoort tot een der laatsten van zijn soort, zegt Peekel. Hij staat voor integere journalistieke en maatschappelijk relevante journalistiek en heeft een reputatie als meester interviewer. Het is een grote eer om een portret te mogen maken van een man die jarenlang met zijn programma’s een belangrijke bijdrage heeft geleverd aan het maatschappelijk leven en politieke debat.

Paul Witteman vertelt in het TV Monument openhartig over zijn angsten en twijfels in het begin van zijn loopbaan. En over zijn gedrevenheid en onzekerheid die hem zo’n gemotiveerde programmamaker maakten. Oudgedienden, zoals de voormalige programmabaas van de VARA Anton Smit en oud VARA-voorzitter Marcel van Dam halen herinneringen op aan hun samenwerking met Witteman.

Mediahistoricus Huub Wijfjes plaatst Witteman in zijn historische context en betekenis. Bert van de Veer, één van de drie vaste regisseurs van de talkshow Pauw & Witteman, vertelt over hoe zwaar het is om dagelijks een talkshow te maken. Tot slot staat Jeroen Pauw uitgebreid stil bij de acht jaar waarin hij intens met Witteman samenwerkte. Aan het eind van de uitzending geeft hij zijn dierbare collega een opmerkelijk advies, meldt de omroep.

TV Monument - Wim Sonneveld

KRO, 08-mrt-2014

Wim Sonneveld

Veertig jaar na zijn dood staat cabaretlegende Wim Sonneveld volop in de schijnwerpers. Twee Sonneveld-vertolkers over de man – en zijn angsten. 

Video Het Dorp
Door Roger Abrahams

Soms bént u hem gewoon. Soms bent u echt Wim ­Sonneveld.’ Tony Neef zegt het met een lach, maar ook met enige trots. Als hoofdrolspeler in de musical Sonneveld wordt hij regelmatig aangeklampt door toeschouwers. Ja, dat zijn doorgaans mensen op leeftijd, ‘maar jongeren zitten ook in de zaal, hoor.’ Al komen ze vaak mee met opa en oma. Het is de vraag hoe lang de erfenis van Wim Sonneveld (1917–1974) – met Toon Hermans en Wim Kan een van de Grote Drie van het naoorlogse cabaret – standhoudt, maar veertig jaar na ’s mans overlijden zijn de voortekenen gunstig. Liedjes als ‘Het dorp’ en ‘Aan de Amsterdamse grachten’ blijven met hem verbonden, omroep MAX reeg zijn repertoire twee jaar geleden aaneen in de zeer goed bekeken televisieserie Moeder, ik wil bij de revue, die Joop van den Ende komend theaterseizoen bovendien als musical op de planken gaat brengen – een andere musical dus danSonneveld, die we al noemden. En nu is er het televisieportret TV Monument, waarin programmamaker Han Peekel de vraag probeert te beantwoorden: wie was Wim Sonneveld?

‘Dat wist hij zelf ook niet,’ denkt Neef. ‘Hij voelde zich geen cabaretier, distantieerde zich van zijn typetjes, zoals Willem Parel en Nikkelen Nelis. Hij wilde een amuseur zijn, een entertainer, met de nadruk op muziek. In de voorstelling zeg ik: “Ik wil liedjes zingen. Ik hoef het nergens over te hebben.” ’ Neef, naar eigen zeggen ‘totaal niet’ opgevoed met theater, noemt Sonneveld geen voorbeeld uit zijn jeugd. ‘Ik was niet zo van de conferences. Wat mij trof, was zijn stem. Dat vibrato, dat fluwelen geluid – hij was de Nederlandse crooner. Zijn liedjes zijn prachtig.’ Neef bereidde zich voor op zijn rol door drie Sonneveld-biografieën mee te nemen naar zijn vakantiebestemming in Griekenland, waaronder Han Peekels Wim Sonneveld: Zeg maar ja tegen het leven.